____________________________________________________________________Πάνω Πάνω που ήμουν έτοιμη να φορτώσω στον κόκορα όλα τα εμπειρικά μου συμπεράσματα, τις διαπιστώσεις και τις απόψεις μιας ζωής και να ακολουθήσω το δρόμο των πολλών (του λαού), ανακάλυψα στη ΒΙΚΙΠΑΙδεια τι εστί "λαϊκή σοφία" :
Παροιμία είναι ένα σύντομο απόφθεγμα που εκφράζει που αποτελούν το απόσταγμα μακράς πείρας πολλών ανθρώπων. Έτσι, οι παροιμίες προσλαμβάνουν πολλές φορές διδακτική σημασία.
Οι πηγές παραγωγής των παροιμιών ποικίλουν:
Μία παροιμία μπορεί να προέρχεται από κάποιο λαϊκό μύθο ή από κάποια φράση ενός ιστορικού ή όχι προσώπου, να σχετίζεται με κάποιο ιστορικό γεγονός, να αντλείται από τους στίχους ενός λαϊκού τραγουδιού κ.α.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αν και οι παροιμίες έχουν περάσει στο υποσυνείδητο του κόσμου σαν λαϊκή σοφία, δεν παύουν να αποτελούν και αυτές με την σειρά τους ένα είδος λογικής πλάνης όπως η πλάνη της προσφυγής στην πλειοψηφία.
Έχει αποδειχθεί ιστορικά ότι ισχυρές πεποιθήσεις μεγάλου μέρους των ανθρώπων έχουν αποδειχτεί εκ των υστέρων λάθος, όχι μόνο σε επίπεδο λαϊκής σοφίας αλλά ακόμα και σε επιστημονικά θέματα όπως η περιστροφή των ουρανών γύρω από την Γη.
Ο καλλίτερος τρόπος να αποδοθεί η πλάνη που μπορεί να κρύβεται πίσω από «λαϊκές σοφίες» είναι οι αντικρουόμενες παροιμίες: η ισπανική λαϊκή σοφία λέει «Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία» και η τούρκικη σοφία λέει «Η ελπίδα είναι το ψωμί των φτωχών».
Όπως και να έχει οι παροιμίες αποτελούν συσσωρευμένη εμπειρία χιλιάδων ανθρώπων και μπορούν σίγουρα να εμπλουτίσουν τις γνώσεις του καθενός αλλά θα πρέπει να περνάνε και από περαιτέρω προσωπική ανάλυση, όπως και οτιδήποτε άλλο που βρίσκει «αληθοφάνεια» είτε σαν γνώμη των πολλών είτε σαν άποψη της αυθεντίας.
Σας παραθέτω μερικές και σας προτείνω για αυτή τη βδομάδα να διαλέξετε αυτή που σας ταιριάζει καλύτερα.. (προσοχή: απαραίτητη η περαιτέρω προσωπική αναλύση)
Μάζευε κι ας ειν' και ρώγες.
Φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι.
Ο κακός ο μάστορης με τα σύνεργά του τα βάζει.
Ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη.
Δένδρο που λυγά, δε σπάζει. Στους στραβούς κυβερνάει ο μονόφθαλμος.
Θέλεις να χάσεις ένα φίλο; Δάνεισε του χρήματα
Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίσα.
Βοήθα με να σε βοηθώ ν' ανεβούμε το βουνό.
Σπίτι μου σπιτάκι μου και σπιτοκαλυβάκι μου.
Του γειτόνου μας ο σκύλος, γείτονας είναι κι εκείνος.
Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι.
Άκουσε γέρου συμβουλή και παιδευμένου γνώση.
Άλλος έχει τ' όνομα κι άλλος τη χάρη.
Αύγουστε καλέ μου μήνα, να 'σουν δυό φορές το χρόνο.
Αν έχεις νύχια ξύνεσαι
Οπού 'ναι απόξω απ' το χορό πολλά τραγούδια ξέρει.
Από 'ξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
Βγάζει απ' τη μύγα ξύγκι.
Δε με θέλεις μία οργιά, δε σε θέλω μία τριχιά.
Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι.
Δυό γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα.
Καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια.
Κι ο Άγιος φοβέρα θέλει.
Κλαίν' οι χήρες, κλαίν' κι οι παντρεμένες.
Όλα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε.
Δύο καρπούζια κάτω από μία αμασκάλη δε χωράνε.
Όπως μου βαράνε χορεύω.
Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος.
Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
Παπά παιδί διαβόλου γκόνι.
Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο.
Παρηγοριά στον άρρωστο. ώσπου να βγει η ψυχή του.
Συμπεθέροι και κουμπάροι, τον πρώτο χρόνο χαίρονται.
Της νύχτας τη δουλειά τη βλέπει η μέρα και γελά.
Τι είν' ο κάβουρας τι είν' το ζουμί του.
Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα.
